Pinnallinen
Κορίτσι μου, γιατί μελαγχολείς
πως σ’ αγαπώ στο δίνω και γραμμένο
σου έτυχε στο ζάρι της ζωής
καλό παιδί μα κακομαθημένο
Επιπόλαιο με λες
που μιλάω με πολλές
και μεθάω και συχνά ξενοκοιμάμαι
Δεν αλλάζω εγώ μυαλά
σ’ αγαπάω μεν, αλλά
έτσι ήμουν, έτσι είμαι κι έτσι θα `μαι
Εγώ είμαι σαν το κύμα του γιαλού
που μέρα νύχτα έρχομαι και πάω
δε δίνω την καρδιά μου όμως αλλού
παρά σε σένανε που αγαπάω
Επιπόλαιο με λες...
Tyttöseni, miksi surullinen
kun sua rakastan sen vaikka kirjoitan
sulle sattui elämän arvonnassa
hyvä kaveri mutta huonosti kasvatettu
Pinnalliseksi mua sanot
kun juttelen monien kanssa
ja juovun ja usein vieraissa nukun
En muuta mieltäni
sua rakastan mutta
sellainen olin, olen ja tulen olemaan
Olen kuin aalto meren
joka päivin öin tulen ja menen
en anna sydäntäni kuitenkaan muualle
kuin sulle jota rakastan
Pinnalliseksi mua sanot...
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 12.10.2012