At the EFEE (National Student`s Union of Greece) Gathering
Η πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που `χει κάτι απ’ τις φωτιές.
Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές
και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου,
κι ήσουν φως μου, κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή.
Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ’ τα σημάδια, σαν σκυλί
με συνθήματα σκισμένα, σ’ έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
στ’ αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους και τους δρόμους,
και ζητώ πληροφορίες και υλικό,
να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό.
Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
στα παιδιά και τους εργάτες, στους πολίτες, στους οπλίτες,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά,
η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά.
The square was full, with the meaning that has something from the fires.
At the corners and on the streets with comrades, constructers, students
And you were shining in the middle of the hole world,
And you were, my light, like a scarlet snowflake in a feast
In a feast that I never saw in my stooping life before.
The square was empty and I was crazy from the marks, like a dog
With torn apart slogans, in a love for you I `ve been overflowed
In the amphitheater, in the hallways and on the streets I look for you,
And I ask for information and material,
To enlighten the causes which leave me half.
The square is full and something has been saved from your face
On the comrade`s struggle, on the anguish of this land for life
on the children and on the workers, on the citizens, on the soldiers,
on the placards and on the trigger that strikes,
The gathering turns on and everything is conscious.
emilios © 13.10.2012