Грешка

Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά
Έμειναν τα όνειρα μισά
Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή
κι έγινε αλμύρα στην πληγή.

Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ
μένω μες στο λάθος μου να ζω
ό,τι μου ζητήσεις δίνω κι ένα σου ζητώ
να `ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ.

Σ’ ανταμώνω στα κρυφά
εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά
Σε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά.

Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή
φτάνει πάλι να `μαστε μαζί
Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω
ούτε που θα βγει
Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή.

Μόνη στης ζωής την άκρη
ψάχνω στο ποτό
Ένα παραμύθι να πιαστώ
κι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικά
μ’ έσωσε ακόμα μια φορά.


И опет сама на ивици живота
снови остали на пола,
заледила се суза у души
и пала као со на рану.

Желим да ти кажем збогом, али не могу
остајем да живим у грешци својој
шта год ми затражиш дајем, а једно ти тражим
да долазиш и да поново живим..

Срећем те кришом,
тамо у тами, рађам се поново у пољупцима
Додирујем те једном, тамо у бескрају
и губим се потом..

Знај, дајем цео свој живот, тело и душу
само да опет будемо скупа
Желим те, није ме брига где идем
нити на шта ће даље бити
Ти си мој почетак и крај.

Сама на ивици живота
у пићу тражим
неку бајку да се за њу ухватим
и један твој позив, тако изненада
још једанпут ме је спасао..

Thalia011, Katarina © 13.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info