Licht
Πέταξε, φτερούγισε η ανάσα μου μετάνοια
κράτησα το βήμα μου τα μάτια σου να δω,
πάνω μου η ζωή σου ανεμίζει επιφάνεια,
μέσα σου γεννήθηκα, λοιπόν τελειώνω εδώ
Φως, φως
ποιος αντέχει τόση ανατολή
φως, φως
έρωτά μου αλήθεια κι απειλή
ποια οργή ποια μυστική χαρά
κάψαν του θανάτου τα φτερά,
κι ελπίζω
Το ηλιοβασίλεμα τα σύννεφα εξαπτέρυγα
γύρω από το σώμα σου του κόσμου οι φυλές
να ‘βρισκε η ψυχή μου στον παράδεισο μια πτέρυγα,
να σε κρύψω αγάπη μου σε μυθικές αυλές
Φως, φως
ποιος αντέχει τόση ανατολή
φως, φως
έρωτά μου αλήθεια κι απειλή
ποια οργή, ποια μυστική χαρά
κάψαν του θανάτου τα φτερά,
κι ελπίζω
Flieg, bekomme Flügel, mein Atem, Reue
ich habe angehalten, damit ich deine Augen sehe,
über mir flattert dein Leben, Fläche,
in dir bin ich geboren worden, also ende ich auch hier
Licht, Licht
wer erträgt so viel Sonnenaufgang
Licht, Licht
meine Liebe, Wahrheit und Bedrohung
welcher Zorn, welche rätselhafte Freude
die Flügel des Todes verbrannten,
und ich hoffe
Der Sonnenuntergang, die Wolken, heilige Kufen
rings um deinen Körper die Völker der Welt
damit meine Seele im Paradies einen Flügel findet,
damit ich dich, meine Liebe, auf mythischen Höfen verstecke
Licht, Licht
wer erträgt so viel Sonnenaufgang
Licht, Licht
meine Liebe, Wahrheit und Bedrohung
welcher Zorn, welche rätselhafte Freude
die Flügel des Todes verbrannten,
und ich hoffe
lipsia © 13.10.2012