Stamatis Komninòs (M.Eleftheriou)
Αυτό το γράμμα το στερνό απ’ το παλιό λιμάνι στο γράφω τώρα που πονώ για το Σταμάτη Κομνηνό στη Νέα Ορλεάνη Όταν περνάς Ωκεανό μ’ Αύγουστο και φεγγάρι να θυμηθείς τον Κομνηνό που ήταν γεφύρι να περνώ και στα στενά λυχνάρι Πουλί κανένα δεν πετά την ώρα που βραδιάζει ποιος είναι αυτός που μελετά το θάνατο στη λεβεντιά Χριστέ μου και μοιράζει		Quest' ultima lettera dal vecchio porto te la scrivo ora che sto soffrendo per Stamatis Comninòs a Nuova Orléans Quando passi l'Oceano con la luna d'agosto ricordati di Comninòs che era un ponte su cui passavo e un fanale nei carrugi Nessun uccello vola nell'ora in cui fa sera chi è costui che ricerca la morte nel valore Cristo mio e la dispensa
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 13.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info