Zum Schluss | ||
Και τώρα φίλοι μου είναι αργά μια καληνύχτα στη μαμά και λίγη στάχτη στα μαλλιά καιρός να πούμε αντίο. Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς με αρρωστιάρικους ψαλμούς κλόουν με σοβαρούς σκοπούς γυμνοί μέσα στο κρύο. Κατά τα άλλα εσείς που ‘σαστε υγιείς και αξιοπρεπείς βοηθήστε μας και λίγο. Δώστε μας πνοή στέγη και τροφή μια ιδέα στεγανή που να μην μπάζει κρύο. Πουλάμε σώμα και ψυχή δώστε μας λίγη προσοχή στα υπόγεια μαύροι ποντικοί λουφάζουνε δύο δύο. Παίρνουμε σβάρνα τους γιατρούς αδύνατοι μπροστά στους δυνατούς και συναντάμε ξέμπαρκους Θεούς που χάσανε το πλοίο. Κατά τα άλλα εσείς που ‘σαστε υγιείς και αξιοπρεπείς βοηθήστε μας και λίγο. Δώστε μας πνοή στέγη και τροφή μια ιδέα στεγανή που να μην μπάζει κρύο. | Un nun, meine Freunde, ist es spät ein "Gute Nacht" an die Mama und ein wenig Asche in die Haare Zeit "Adieu" zu sagen. Wir haben all die Toten mit kränkelnden Psalmen bedeckt wie Clowns mit ernsten Absichten nackt in der Kälte. Gegen das Übrige sollt ihr, die ihr gesund seid und würdevoll, uns ein wenig helfen. Gebt uns Atem, Obdach und Essen, eine Idee von Dichte, damit die Kälte nicht hereinkommt. Wir verkaufen Körper und Seele gebt uns ein wenig Aufmerksamkeit im Keller kauern sich schwarze Mäuse zu zweit aneinander. Wir machen die Ärzte platt machtlos vor den Mächtigen und begegnen an Land gegangenen Göttern, die ihr Schiff verloren haben. Gegen das Übrige sollt ihr, die ihr gesund seid und würdevoll, uns ein wenig helfen. Gebt uns Atem, Obdach und Essen, eine Idee von Dichte, damit die Kälte nicht hereinkommt. | |
lipsia © 13.10.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info