Soita, Kristo, buzukia
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά
σαν γεμίσω το κεφάλι
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά
Να χορέψω μες στη ζάλη,
όμορφα και ταπεινά
η καρδιά μου είναι μαύρη
απ’ τα τόσα βάσανα
Παίξε, Χρίστο, άλλο ένα
μαύρες σκέψεις μου περνούν
κάποια μέρα μες στη στράτα
ξαπλωμένο θα με βρουν
Soita, Kristo, buzukia,
heitä ihana sointu
kun täytän päätäni
taivuta se zeibekikokseen
Tanssiakseni juovuksissa,
hienosti ja pehmeästi
sydämeni on musta
niin monista tuskista
Soita, Kristo, vielä toinen
mustat ajatukseni että häipyvät
jonain päivänä kadulla
makaavana mut löydetään
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 13.10.2012