De nuevo
Φύσηξε ο βοριάς της παρηγοριάς πάνω στο
Κορμί μου
άλλαξε ο καιρός,
Μέχρι κι ο θεός τα `βαλε μαζί μου
Πάλι, πάλι θα `ναι η νύχτα πιο μεγάλη
Κι άλλη μέρα ήλιο δε θα βγάλει
Μέσα στο σκοτάδι μου θα ζω
Πάλι θα `ναι η απουσία σου μεγάλη
Και μες στης αγάπης σου τη ζάλη
Θα φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
Φύσηξε ο βοριάς της παρηγοριάς
Για να μου θυμίσει
Πως ακόμα ζω, έστω κι αν εγώ έχω τερματίσει
Soplaba el frío viento del consuelo sobre
mi cuerpo
Cambió el tiempo,
parecía que incluso Dios se había enfadado conmigo
De nuevo, de nuevo se hará la noche más larga
y al día siguiente no saldrá el sol
Viviré en mi oscuridad
De nuevo será tu ausencia mayor
y dentro de la confusión de tu amor
Gritaré cuánto te amo
Soplaba el viento del consuelo
para recordarme
que todavía estoy vivo, incluso cuando he llegado al fin
Giftissa © 07.03.2006