Kasvoit
Μεγάλωσες και πια δε με προσέχεις
μεγάλωσες κι ανάγκη πια δε μ’ έχεις
τώρα απ’ το άλλο πεζοδρόμιο περνάς
ούτε να κοιτάξεις δε γυρνάς
μίλα μου και ας μη μ’ αγαπάς
Θυμήσου που ερχόσουνα κοντά μου
και σ’ έβαζα μικρή στα γόνατά μου
κι ένα βράδυ στο κατόπι το γειτονικό
που `χαμε καθίσει και οι δυο
μου `δωσες φιλί ερωτικό
Μεγάλωσες κι αυτά τα `χεις ξεχάσει
και μ’ άλλον σ’ έχουνε αρραβωνιάσει
μα εγώ σε βλέπω και θυμάμαι τις βραδιές
και τι αναμνήσεις τις παλιές
και θαρρώ πως ήτανε εχθές
Kasvoit etkä enää mua huomaa
kasvoit etkä enää mua tarvitse
nyt toista jalkakäytävää kuljet
etkä katsomaan edes käänny
puhu mulle vaikket mua rakasta
Muista kun tulit luokseni
ja sut laitoin pikkuinen polvilleni
ja eräänä iltana naapurin kulmalla
jossa olimme kahden istuneet
mulle annoit rakkauden suudelman
Kasvoit ja nämä olet unohtanut
ja toisen kanssa sut on kihlattu
mutta sut näen ja muistan illat
ja muistot vanhat
ja uskon niiden olleen eilen
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 14.10.2012