Famiglia (M. Stavrakakis)
Εγώ, ο αδερφός μου κι η Ρηνιώ μας
σκάβαμε το χωράφι ολημερίς.
Ο πατέρας μου μπεκρής,
χτυπούσε τη μάνα μου κι εμάς τους τρεις,
μας γέμιζε βρισιές.
Η μάνα άρρωστη βαριά
δεν άντεξε στα βάσανα η μαύρη,
για να γιατρέψουμε τη μάνα μας
πουλήσαμε το χωράφι μας στον τσιφλικά,
και πια δεν έχομε χωράφι.
Η Ρηνιώ μας έχει φιλότιμο
και ξέρει ν’ αγαπά και να λυπάται.
Μ’ ένα φουστάνι μπαλωμένο
πότε γυρνά στις γειτονιές ζητώντας
τον πατέρα το μπεκρή και πότε ξαγρυπνά
στης μάνας μας το προσκεφάλι.
Τον πατέρα τον κλείσαν φυλακή,
η μάνα πέθανε ένα πρωινό.
Η Ρηνιώ μας ζητάει δουλειά,
την πήρε φαμέγια ο τσιφλικάς
και μαζί επήρε την τιμή της.
Η Ρηνιώ μας ένοιωθε ντροπή
και πια στο σπίτι δεν ξανάρθε.
Μια μέρα τον αδερφό μου τον πήραν στρατιώτη
να υπηρετήσει πατρίδα και θρησκεία,
να υπερασπίσει οικογένεια και τιμή.
Io, mio fratello e la nostra piccola Rina
zappavamo il campo da mattina a sera.
Nostro padre ubriacone
picchiava la madre e tutti noi tre
ci riempiva d'insulti.
La madre molto inferma
non ha resistito ai tormenti
per curare nostra madre
abbiamo venduto il campo al latifondista
e così non abbiamo più un campo.
La piccola nostra Rina è orgogliosa
e sa amare e soffrire.
Con una sottana rattoppata
un po' gira per i quartieri in cerca
del padre ubriacone e un po' veglia
al capezzale della nostra mamma.
Il padre l'hanno chiuso in prigione,
la mamma è morta una mattina.
La nostra piccola Rina cerca lavoro
e l'ha presa a servizio il latifondista
e insieme le ha preso l'onore.
La nostra piccola Rina provava vergogna
e non è più ritornata a casa.
Un giorno mio fratello l'hanno preso soldato
per servire patria e religione
e proteggere famiglia e onore.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 14.10.2012