Vom Mond | ||
Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ Ζηλεύγω του, του φεγγαριού που πάντα σεργιανίζει γιατί θωρεί την π’ αγαπώ τη νύχτα σαν πορίζει Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου σταμάτα χαιρέτα μου την, κι ύστερα συνέχισε τη στράτα χαιρέτα μου τη, κι ύστερα συνέχισε τη στράτα. Ήλιε μου παραγγέλνω σου να γοργοβασιλέψεις μην, το φεγγάρι, δεις σαν βγει γιατί δα ντου ζηλέψεις Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη να φέγγει, η γη κι η αγάπη μου στο σπίτι τζη να φτάξει. Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου. Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου. | Man kann keinen Makel des Mondes erkennen, weil er auf der Schöpfung jeden Abend Schönheit ausbreitet Ich bin eifersüchtig auf ihn, den Mond, der überall herumgeht, weil er diejenige sieht, die ich liebe, weil er die Nacht beherrscht Mein Mond, halte an, sobald du an ihrer Tür vorbeikommst und grüß sie von mir, und dann fahre fort auf deiner Bahn grüß sie von mir, und dann fahre fort auf deiner Bahn. Meine Sonne, ich bestelle dir, dass du flink untergehst nein, Mond, sieh nicht den Tagesanbruch, weil du seine Kraft beneidest Mein Mond, senke deine Himmelsbahn ein wenig ab, um meiner Liebe ins Haus zu leuchten und sie schuld war. Mein Mond, denk daran, sobald du an ihrer Tür vorbeikommst, wieviele Abende haben wir, sie und ich, mit dir zusammen verbracht wieviele Abende haben wir, sie und ich, mit dir zusammen verbracht. Mein Mond, denk daran, sobald du an ihrer Tür vorbeikommst, wieviele Abende haben wir, sie und ich, mit dir zusammen verbracht wieviele Abende haben wir, sie und ich, mit dir zusammen verbracht | |
lipsia © 14.10.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info