Laske ankkuri
Απ’ της στεριάς τα βάσανα
τα μάτια μου θα πάρω
και σε καράβι φορτηγό, φορτηγό,
ναυτάκι θα μπαρκάρω.
Βίρα την άγκυρα, παιδιά, ω, ω, ω,
γιατ’έχω πό, γιατ’έχω πόνο στην καρδιά.
Σ’ ατέλειωτους ωκεανούς
θ’αρχίσω το σιργιάνι
κι ας μη βρεθεί στην πλώρη μου, πλώρη μου,
παρηγοριάς λιμάνι.
Στον καπετάνιο τον σοφό, ω, ω, ω,
θα πω τον πό, θα πω τον πόνο τον κρυφό.
Το δάκρυ μου πλημμύρισε,
του καραβιού τ’αμπάρια
και την καρδιά μου στη στεριά, στη στεριά
τραβούν τα παλαμάρια.
Μη κάνεις κράτι φορτηγό, ω, ω, ω,
έξω ποτέ, έξω ποτέ μου δε θα βγω.
Mantereen tuskista
silmäni nostan
ja lastialukseen, lasti,
merimieheksi ryhdyn.
Laskekaa ankkuri, kaverit, o, o, o,
koska mulla on ki, kipu sydämessä.
Rannattomilla valtamerillä
alan vaelluksen
älköönkä olko keulassani, keulassani,
kohdutuksen satamaa.
Kapteenille viisaalle, o, o, o,
kerron ki, kerron kivun salaisen.
Kyyneleeni täytti,
laivan lastiruumat
ja sydäntäni mantereelle, mantereelle
vetävät köydet.
Älä seisahdu alus, o, o, o,
ulos koskaan, ulos koskaan en mene.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 15.10.2012