La madre di Caronte (M. Eleftheriou)
Του Χάρου η μάνα κάθισε σε δρόμο κι ανηφόρι
κι απ’ τον πολύ αναστεναγμό, πήραν τα σπίτια μαρασμό
τα δέντρα ξεροβόρι.
Στέλνει γραφή στην Παναγιά και στον μονογενή της
τρακόσιοι πάνε συνοδειά και χίλιοι εκράτουν τα σπαθιά
πού `χαν οι λογισμοί της.
Μα η Παναγιά κεντάει πουλιά σε μαρμαρένια βρύση
κι ο γιος της της χαμογελά.
Του Χάρου η μάνα δε μιλά, δε θα ξαναμιλήσει.
La madre di Caronte si fermò a sedersi sulla salita
e per il suo troppo affanno presero le case a diroccare
le piante a intirizzire.
Manda un messaggio alla Madonna e al suo unigenito
vanno in trecento in processione e in mille impugnano le spade
le armi dei suoi pensieri.
Ma la Madonna cesella uccelli sul marmo della fontana
e suo figlio le sorride.
Non parla la madre di Caronte e più non parlerà.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.10.2012