Il Poeta (M. Eleftheriou)
Δεν είσαι συ το αίμα της φωτιάς
εσύ π’ ανοίγεις την πληγή με το μαχαίρι την αυγή
Ο Ποιητής είναι παράθυρο ανοιχτό στην εξουσία των καιρών
κι έχει τη μνήμη των νεκρών.
Μιλάει τη γλώσσα του Θεού με τη φωνή του κεραυνού.
Μιλάει τη γλώσσα του Θεού κι έχει τα μάτια του παντού.
Δεν είσαι εσύ αυτός που με κρατά με δυο μαχαίρια σταυρωτά
κι έχει στους ώμους του πουλιά
Ο Ποιητής φοράει τον ήλιο στα μαλλιά
κι ανήκει χώρια καθενός θάλασσα είναι κι ουρανός.
Non sei tu il sangue del fuoco
tu che all'alba apri la ferita con il coltello.
Il Poeta è una finestra aperta sul dominio dei tempi
e possiede la memoria dei morti.
Parla la lingua di Dio con la voce della folgore.
Parla la lingua di Dio e ha i suoi occhi in ogni dove.
Non sei tu colui che mi trattiene incrociando due coltelli
e tiene uccellacci sopra le sue spalle.
Il Poeta ha i capelli vestiti di sole
e appartiene a ciascuno separatamente - è mare e cielo.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.10.2012