Nel cortile dell'afflitto (M.Eleftheriou)
Στου πικραμένου την αυλή βγαίνει ξερό χορτάρι
δεν έχει δέντρο και πουλί τον πόνο του να πάρει.
Κι αυτά τα δάκρυα τα καυτά δεν ξέρεις για που πάνε
για όσους θά `ρθουν ή γι’ αυτούς που πίσω δε γυρνάνε.
Μες στο παλιό το σπιτικό που έχουν όλοι φύγει
ο θάνατος το μυστικό σιγά σιγά τυλίγει.
Nel cortile dell'afflitto spunta un'erba strana
non ci sono alberi e uccelli a portar via il suo dolore.
E quelle lacrime ardenti non sai verso dove vadano
se a quanti verranno o a quanti tornano indietro.
Nella vecchia casa dove tutti son partiti
la morte avvolge il segreto silenziosamente.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.10.2012