Non dire storie
Δε λες κουβέντα,
κρατάς κρυμμένα μυστικά
και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικά
των μικροφώνων
Ξέρω τ’ όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά
στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό
κι οφθαλμαπάτη
Ξέρω τ’ όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα
Ξέρω τ’ όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Non dire storie,
hai segreti nascosti e documenti
e sento solo
segnali metallici dei microfoni
Conosco il tuo nome
il tuo ritratto e di nuovo dal principio
cerco una uscita
verso una vita diversa
Passano le notti
i secondi pesano sulle lancette
cercando qualcosa
che non divenga un urlo e un miraggio
Conosco il tuo nome
il tuo ritratto e di nuovo dal principio
cerco una uscita
verso una vita diversa
Nella solitudine dei chilometri
e nel silenzio dei cronometri
si sentono ora
sirene veicoli e ambulanze
Conosco il tuo nome
il tuo ritratto e di nuovo dal principio
cerco una uscita
verso una vita diversa
roberto patritti, roberto patritti © 14.03.2006