Dentro la taverna (M. Theodorakis)
Μες στην ταβέρνα τώρα κάθεσαι και δε μιλάς
μες στην καρδιά σου στάλες στάλες πέφτει ο σεβντάς
θυμάσαι τότε που πετούσες με πλατιά φτερά
τώρα ο καθένας τη ζωή σου την κλωτσοβολά.
Βγάλε πάλι την ψυχή σου στο σεργιάνι μες στις γειτονιές
να γιομίσει η ζωή σου γλυκές φωνές και με πασχαλιές.
Ήσουν ωραίος σαν περνούσες μες στις γειτονιές
στα παραθύρια σιγολιώναν χίλιες δυο καρδιές
μες στην καρδιά σου κουβαλούσες όλες τις καρδιές
στα όνειρά σου τ’ αηδονάκια χτίζανε φωλιές.
Dentro la taverna siedi e non parli
pena d'amore ti stilli goccia a goccia in cuore
ricordi allora che volavi con ampie ali
la tua vita chiunque ora la prende a calci.
Riporta la tua anima a spasso nei quartieri
che si riempia la tua vita di voci e di lillà.
Eri bello quando passavi per i quartieri
alle finestre si struggevano mille cuori
dentro il tuo cuore portavi tutti i cuori
nei tuoi sogni facevano il nido gli usignoli.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.10.2012