Il naufragio (Anagnostakis)
Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα
ύστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό
το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά
που πήγαν οι άλλες βάρκες ποιοι γλίτωσαν
εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα
ένα νησί ερημικό
εκεί θα στήσουμε τα σπίτια μας
γύρω γύρω στη μεγάλη πλατεία
και στη μέση μια εκκλησιά
θα κρεμάσουμε μέσα τη φωτογραφία
του καπετάνιου μας που χάθηκε ψηλά ψηλά
λίγο πιο χαμηλά του δεύτερου πιο χαμηλά του τρίτου
θ’ αλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλά παιδιά
κι ύστερα θα καλαφατήσουμε ένα μεγάλο καράβι καινούργιο
ολοκαίνουργιο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα
θά `χουμε γεράσει μα θα μας γνωρίζουνε
μόνο τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε με μας.
Resterò anch’io insieme a voi nella scialuppa
Dopo il disastro di questo spaventoso naufragio
La nave adesso sta affondando lontano
Le altre barche dove sono andate ? Chi si è salvato ?
Noi troveremo prima o poi una terra
Un’isola disabitata
E là disporremo le nostre case
Tutto intorno alla grande piazza
E una chiesa nel mezzo
All’interno appenderemo la fotografia
Del nostro capitano, perduto - in alto in alto -
Un po’ più sotto quella del secondo, ancora più sotto quella del terzo
Sostituiremo le nostre mogli e faremo tanti bambini
E poi calafateremo una grande nave
Nuova, nuovissima e la vareremo nel mare
Saremo diventati vecchi ma ci riconosceranno
Solo i nostri figli non assomiglieranno a noi.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.10.2012