Până la sfârşitul lumii
Όλο με κοιτάς σαν να με ρωτάς
«πες μου, μ’ αγαπάς;»,
σου απαντάω «ναι»,
με ρωτάς «πόσο;», «τόσο!»
κι εσύ πάλι «πόσο;».
Μέχρι το τέλος του κόσμου,
μέχρι να χάσω το φως μου,
μέχρι στον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά.
Μέχρι το τέλος του κόσμου
έλα πάρε με αγκαλιά.
Όλο αυτό μου λες «Πες μου, πες μου, πες!
Πες μου αν με θες», σου απαντάω «ναι».
«Πες μου, πες μου, πόσο;», «τόσο!»
κι εσύ πάλι «πόσο;».
Μέχρι το τέλος του κόσμου,
μέχρι να χάσω το φως μου,
μέχρι στον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά.
Μέχρι το τέλος του κόσμου
έλα πάρε με αγκαλιά.
Σώπα και μην κλαις, φόβους κι απειλές
μακριά σου, μακριά σου εγώ τα ‘διωξα.
Τίποτα μη λες, τώρα μόνο τα φιλιά σου
έλα δώσ’ μου μέχρι το τέλος του κόσμου.
Μέχρι το τέλος του κόσμου,
μέχρι να χάσω το φως μου,
μέχρι κλείσουν όσα ξέρω τραύματα ανοιχτά.
Μέχρι το τέλος του κόσμου
έλα κράτα με σφιχτά.
Mă tot priveşti ca şi cum m-ai întreba
„Spune-mi, mă iubeşti?”
Îţi răspund „da”,
Mă întrebi „Cât?”, „Atât!”
Iar tu din nou „Cât?”.
Până la sfârşitul lumii,
Până îmi voi pierde lumina,
Până când pe cer nu vor mai zbura păsări.
Până la sfârşitul lumii
Vino, ia-mă în braţe.
Numai asta îmi spui: „Spune-mi, spune-mi, spune!
Spune-mi dacă mă vrei”, îţi răspund „da”.
„Spune-mi, spune-mi, cât?”, „Atât!”
Iar tu din nou „Cât?”.
Până la sfârşitul lumii,
Până îmi voi pierde lumina,
Până când pe cer nu vor mai zbura păsări.
Până la sfârşitul lumii
Vino, ia-mă în braţe.
Taci şi nu plânge, temeri şi ameninţări
Departe de tine, departe de tine eu le-am alungat.
Nu spune nimic, acum doar sărutările tale,
Vino, dă-mi, până la sfârşitul lumii.
Până la sfârşitul lumii,
Până îmi voi pierde lumina,
Până când se vor închide toate rănile deschise pe care le ştiu.
Până la sfârşitul lumii
Vino, ţine-mă strâns.
angelxirina © 15.10.2012