La Soledad del Equilibrista
Κόκκινο φεγγάρι, θάλασσες τεκίλα
φύλλα πεταμένα στη φωτιά
κόκκινο φεγγάρι, κόκκινο λιμάνι
κάτι μου `χεις κάνει
Είδα πολλούς που ζήσανε για πλάκα
είδα και άλλους που το πήραν σοβαρά
και τραβηχτήκανε και άσχημα τραβιούνται
και το πληρώσανε στο τέλος ακριβά
Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν, οι φίλοι
κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά
οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν’ αγαπήσουν
που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά
Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να τρελαθείς
υπάρχουν και άλλοι τόσοι για να λες υπομονή
όμως για μένα είναι αργά να τρελαθώ
και είναι ακόμα πιο αργά να κάνω υπομονή
Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ
και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω
θα περιμένω άλλες μέρες
Luna roja, mares de tequila
hojas caídas en el fuego
Luna roja, puerto rojo
algo me has hecho
He visto muchos que vivieron para nada
y he visto otros que lo tomaron en serio
y tuvieron problemas y siguen teniendo
y al fin lo pagaron gravemente
Con la ropa negra, callados fuman
los amigos y sueñan, que se vayan lejos
los amigos que no encontraron nada para querer,
que no creen en nada, en nadie, en ninguna parte
Hay mil de maneras para volverte loco
hay otras tantas para decir: paciencia, paciencia
Pero para mí ya es tarde para volverme loco
y es mas tarde para tener paciencia
Esperaré otros días, esperaré otros días
Me quedaré aquí y existiré que puedo
y para que os molestéis cerdos, aguantaré....
Esperaré otros días....
Nikolas © 17.03.2006