Погледај ме

Κοίταξέ με δε μιλάω
με τα μάτια σε ρωτάω
αν συνήθεια έχω γίνει
και στα ίδια έχω μείνει
Κράτησέ με δεν αντέχω
τη μορφή σου να μη βλέπω
κράτησέ με σ’αγαπάω
ξέρω να σε συγχωράω

Πες πως ψέματα μου είπες
όλες αυτές τις νύχτες και πάλι με ζητάς
Πες πως πάντα κάτι μένει
κι αυτό ξανά μας δένει αν ξέρεις ν’αγαπάς

Κοίταξε με δε μιλάω
με τα μάτια σε ρωτάω
αν υπάρχω στ’όνειρό σου
είμαι εγώ το φυλαχτό σου
Άγγιξέ με μ’ένα βλέμμα
να σε νιώθω ως το τέρμα
κράτησέ με σ’αγαπάω
ξέρω να σε συγχωράω

Πες πως ψέματα μου είπες
όλες αυτές τις νύχτες και πάλι με ζητάς
Πες πως πάντα κάτι μένει
κι αυτό ξανά μας δένει αν ξέρεις ν’αγαπάς


Погледај ме, ћутим,
моје очи те питају
да ли сам постао навика
и на томе остао.
Загрли ме, не могу да издржим
да тебе не виђам.
Загрли ме, волим те,
умем да ти опраштам.

Реци да си ме лагала
све ове ноћи и да ме опет тражиш.
Реци да увек нешто остане
што ће нас поново везати, ако умеш да волиш.

Погледај ме, ћутим,
моје очи те питају
да ли ме сањаш.
Твоја сам амајлија,
додирни ме једним погледом
да те осетим до краја.
Загрли ме, волим те,
умем да ти опраштам.

Реци да си ме лагала
све ове ноћи и да ме опет тражиш.
Реци да увек нешто остане
што ће нас поново везати, ако умеш да волиш.

τυχερούλα © 15.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info