Windows tired by the view
Παράθυρα που κούρασε η θέα
και δεν μπορούν ν’ αλλάξουν περιβάλλον,
στη Νίκαια, στο Μετς, στην Καλλιθέα,
παράθυρα που κούρασε η θέα.
Τα κτίζουν ένα ένα τα καημένα,
στων τοίχων τα πλευρά και των μετάλλων,
άνθρωποι σαν εσένα, σαν εμένα,
τα κτίζουν ένα ένα τα καημένα.
Τραγούδι μου που τόσοι κατοικούνε
γιατί αρχίζεις έτσι, λυπημένα,
ποιος, τάχα, να σε χρέωσε σ’ εμένα,
και πίσω από την πλάτη μου γελούνε
ένοικοι, εργολάβοι, θυρωροί.
Οι ένοικοι κρεμάνε τις κουρτίνες
να κρύψουν, τι στ’ αλήθεια κι από ποιονε,
όλοι το ίδιο γδύνονται και τρώνε
και χάνονται στου καναπέ τις δίνες.
Παράθυρα που κούρασε η θέα
και δεν μπορούν ν’ αλλάξουν περιβάλλον,
στη Νίκαια, στο Μετς, στην Καλλιθέα,
παράθυρα που κούρασε η θέα.
Τραγούδι μου που τόσοι κατοικούνε
γιατί αρχίζεις έτσι, λυπημένα,
ποιος, τάχα, να σε χρέωσε σ’ εμένα,
και πίσω από την πλάτη μου γελούνε
ένοικοι, εργολάβοι, θυρωροί.
Τραγούδι μου που τόσοι κατοικούνε
γιατί να τελειώνεις λυπημένα,
ποιος, τάχα, να σε χρέωσε σ’ εμένα,
και πίσω από την πλάτη μου γελούνε
ένοικοι, εργολάβοι, θυρωροί.
Windows tired by the view
can't change the scenery
in Nikea , in Mets , in Kallithea
Windows tired by the view
They built them one by one these poor ones,
in the walls and metals ribs ,
people like you ,like me .
They built them one by one these poor ones,
My song that so many live in you
why start so sad ,
who i wonder charged you to me
and behind my back they laugh
residents , consructors , doormen .
The residents hung the curtains
to hide what and from whom ,
they undress the same way and eat
and lose themselves in couches' vortex .
Windows tired by the view
can't change the scenery
in Nikea , in Mets , in Kallithea
Windows tired by the view .
My song that so many live in you
why start so sad ,
who i wonder charged you to me
and behind my back they laugh
residents , consructors , doormen .
My song that so many live in you
why end so sad ,
who i wonder charged you to me
and behind my back they laugh
residents , consructors , doormen .
neverwill © 15.10.2012