Il tuo allontanamento
Γίναν τα μάτια σου ψυχρά
και κρύο έχουν φέρει
θέλω απόψε μια αγκαλιά
μα δεν απλώνεις χέρι.
Μοιάζει ετούτη η στιγμή
με πλοίο που σαλπάρει
κι εσύ εισιτήριο ζητάς
στα ξένα να σε πάρει.
Την ξενιτιά σου ακολουθώ
πιστός σαν μετανάστης
που ψάχνει ελπίδα να πιαστεί
στο δρόμο της αγάπης.
Κι η προσφυγιά μου αν φανεί
στα τρύπια μου παπούτσια
θα πω πως ήσουν όνειρο
και μια ζωή απούσα.
Καίγεται ο κόσμος άλλη μια
απ’ τα δικά σου χείλη
κι είναι τα λόγια σου φωτιά
που ανάβουν το φιτίλι.
Σ’ ένα υπαίθριο σινεμά
με φόντο τη σελήνη
παίζει η σκηνή του χωρισμού
και ένοχους μας κρίνει.
Την ξενιτιά σου ακολουθώ
πιστός σαν μετανάστης
που ψάχνει ελπίδα να πιαστεί
στο δρόμο της αγάπης.
Κι η προσφυγιά μου αν φανεί
στα τρύπια μου παπούτσια
θα πω πως ήσουν όνειρο
και μια ζωή απούσα.
I tuoi occhi sono diventati algidi
e hanno portato il freddo.
stanotte voglio un abbraccio
ma non mi protendi la mano.
Questo momento assomiglia
ad una nave pronta a salpare,
e tu stai chiedendo un biglietto
per farti partire per terre straniere.
Sto seguendo il tuo allontanamento
fedele come un immigrato
che cerca di aggrapparsi ad una speranza
in via dell'amore.
E se la mia miseria da profugo si mostra chiara
sulle mie scarpe sciupate
dirò che sei stata un sogno
e assente per una vita intera.
Il mondo brucia ancora una volta
a causa delle tue labbra
e le tue parole sono fiamme
che innescano la miccia.
In un cinema all'aperto,
con la luna sullo sfondo,
la separazione va in scena
e ci dichiara colpevoli.
Sto seguendo il tuo allontanamento
fedele come un immigrato
che cerca di aggrapparsi ad una speranza
in via dell'amore.
E se la mia miseria da profugo si mostra chiara
sulle mie scarpe sciupate
dirò che sei stata un sogno
e assente per una vita intera.
Chris_firenze © 15.10.2012