Brojanje
Τους ανθρώπους της ζωής μου κάθισα να τους μετρήσω τους παρόντες, τους απόντες κάνα δυο περαστικούς. Όσους ήρθαν για να μείνουν όσους έφυγαν πριν γίνουν, τους κοινόχρηστους, τους ξένους, τους πολύ προσωπικούς. Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι ή μου βγαίνουνε πολλοί κι είναι η μοναξιά που επείγει ό,τι με μελαγχολεί. Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι ή μου βγαίνουνε πολλοί σ’ ένα μέτρημα που ανοίγει την παλιά μου την πληγή. Τους ανθρώπους της ζωής μου θα `θελα να τους κρατήσω... Τα αγρίμια, τους αγγέλους και τους πιο κανονικούς. Όσους άφησαν σημάδι όσους πήρε το σκοτάδι, τους εκείνους, τους τυχαίους τους πολύ προσωπικούς. Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι ή μου βγαίνουνε πολλοί κι είναι η μοναξιά που επείγει ό,τι με μελαγχολεί. Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι ή μου βγαίνουνε πολλοί σ’ ένα μέτρημα που ανοίγει την παλιά μου την πληγή. Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι. Χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες Μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες. Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη. Αγάπες που έμοιαζαν να `χουν αξία και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα. Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα... Όσοι ζουν με το αίσθημα.... Φοβάμαι...πως χάνω το μέτρημα ....		Ljude u mom životu Sam sela da izbrojim Prisutne, odsutne Par prolaznih One koji su došli da ostanu One koji su otišli pre nego što su postali Zajedničke, strance Veoma lične I uvek mi ispadne malo Ili mi ispadne mnogo I samoća koja je hitna Je ono što me rastužuje I uvek mi ispadne malo Ili mi ispadne mnogo U jednom brojanju koje otvara Moju staru ranu Ljude u mom životu Volela bih da ih zadržim... Zveri, anđele I one najnormalnije. One koji su ostavili trag One koje je uzela tama One neke, one srećne One najličnije I uvek mi ispadne malo Ili mi ispadne mnogo I samoća koja je hitna Je ono što me rastužuje I uvek mi ispadne malo Ili mi ispadne mnogo U jednom brojanju koje otvara Moju staru ranu Usamljeni ljudi koji su ostavili prašinu Prijateljstva i ljubavi koje je odveo put Ukradeni, skriveni, krišom pozajmljeni Srećnici, hrabri, kukavice, uplašeni Moji i tuđi, sjajni i tužni U planovima, u kućama dobro zaključani. Radosni, nebitni, putnici Boemi, umetnici, ljudi s kravatama. Moji neprijatelji i prijatelji, mali i veliki Koji se daju s merom, koji se troše Ljubavi koje su izgledale značajne I druge koje su se završile s rukovanjem Siromašni rođaci koji serviraju spremno Razumni i oni koji žive po osećaju. Razumni i oni koji žive po osećaju Razumni i oni koji žive po osećaju.... Oni koji žive po osećaju... Plašim se... da gubim meru...
anchee89 © 15.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info