Amapola
Τι κατάλαβες λοιπόν
είσαι μόνη κι είμαι απών.
Τι κατάλαβες που είσαι
μοναχή και προσποιείσαι.
Κι όταν μ’ ανταμώνεις
καίγεσαι και λιώνεις
μάτια μαρτυριάρικα
μη μoυ τα χαμηλώνεις.
Σαv τηv παπαρούνα μοιάζεις
κι όλο χρώματα αλλάζεις
παπαρούνα πoυ σε σκόρπισε τo ψέμα.
Σαv τη παπαρούνα μοιάζεις
χίλια χρώματα αλλάζεις
μ’ αγαπάς και τo φωνάζεις
με τo βλέμμα.
Τώρα είσαι μόνη
ήλιος πoυ κρυώνει
νύκτα μεθυσμένη
κι ανεμοδαρμένη.
Κι όταν μ’ ανταμώνεις
καίγεσαι και λιώνεις
μάτια μαρτυριάρικα
μη μου τα χαμηλώνεις.
Lo has comprendido entonces
estás sola y yo ausente.
Has comprendido que estás
sola y finges.
Y cuando te encuentras conmigo
ardes y te deshaces
tus ojos son testigo
no los bajes.
Pareces una amapola
que cambia los colores
amapola a la que deshojó una mentira
te pareces a una amapola
que cambia mil colores
me amas y lo proclamas
con la mirada.
Ahora estás sola
un sol que se enfría
una noche de embriaguez
asolada por el viento.
Y cuando te encuentras conmigo
ardes y te deshaces
tus ojos son testigo
no los bajes.
Giftissa © 28.03.2006