Cânt...
Τραγουδώ και τα λόγια μου πάνε,
φτάνουν ως τον ουρανό
σαν τσιγγάνικος ήχος
σε παλιό γραμμόφωνο.
Άκου και μη μιλάς, η κιθάρα στενάζει απόψε,
άκου και μη μιλάς, στο τραγούδι μου νόημα δώσε,
τον καημό και τον πόνο μου νιώσε,
άκου και μη μιλάς, άκου και μη μιλάς.
Τραγουδώ και τα χείλη μου σπάνε
μες στο γκρίζο δειλινό
και με παίρνει στη νύχτα
το πικρό παράπονο.
Άκου και μη μιλάς, η κιθάρα στενάζει απόψε,
άκου και μη μιλάς, στο τραγούδι μου νόημα δώσε,
τον καημό και τον πόνο μου νιώσε,
άκου και μη μιλάς, άκου και μη μιλάς.
Cânt... şi cuvintele mele se înalţă,
ajung până la cer,
ca un sunet ţigănesc
la un vechi gramofon.
Ascultă si nu vorbi, chitara supsină astă-seara,
Ascultă şi nu vorbi, cântecului meu dăruieşte-i sens,
simte suferinţa şi durerea mea,
Ascultă şi nu vorbi!
Cânt... şi buzele mele se frâng
în apusul cenuşiu
şi mă apucă în noapte
tristeţea amară.
Ascultă si nu vorbi, chitara supsină astă-seara,
Ascultă şi nu vorbi, cântecului meu dăruieşte-i sens,
simte suferinţa şi durerea mea,
Ascultă şi nu vorbi!
Catalin CT. DOBRI © 15.10.2012