Il viaggio (M. Theodorakis)
Μια δρασκελιά Πετράλωνα Θησείο,
δυο δρασκελιές Συγγρού Καισαριανή,
βαθειά, μες στου μυαλού μου το αρχείο,
συννεφιασμένη είναι πάντα η Κυριακή,
βαθειά, μες στου μυαλού μου το αρχείο,
συννεφιασμένη είναι πάντα η Κυριακή.
Μη με κοιτάς με μάτια βουρκωμένα,
μες στην καρδιά μου τα `χω σφραγισμένα
τα όνειρά μας τα χαμένα.
Πρωί πρωί θα σεργιανίσω,
θα πάρω δρόμο μακρινό,
τους φίλους θ’ αποχαιρετίσω,
να ξαποστάσω πριν να `ρθεί το δειλινό,
τους φίλους θ’ αποχαιρετίσω,
να ξαποστάσω πριν να `ρθεί το δειλινό.
Στο μακρινό ταξίδι μου, θα πάρω,
όταν θα μείνω μόνος, με το Χάρο,
το τελευταίο μου τσιγάρο.
C'è un passo tra Petralona e Thissìo
due passi dal viale Singros a Kessarianì
nell'archivio in fondo al mio cervello
la domenica è sempre annuvolata,
nell'archivio in fondo al mio cervello
la domenica è sempre annuvolata.
Non mi guardare con gli occhi lacrimosi
dentro il mio cuore li ho sigillati
i nostri perduti sogni.
Di prima mattina farò festa
prenderò una lunga strada
mi congederò dagli amici
e mi riposerò prima che scenda sera,
mi congederò dagli amici
e mi riposerò prima che scenda sera.
Nel mio lontano viaggio prenderò
per quando resterò solo con la morte
la mia ultima sigaretta...
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.10.2012