La Scultura | ||
Ένα ελαφρύ βοριαδάκι ανατριχιάζει το δέρμα σου το απαλό και ενώ διστάζω λιγάκι ερωτευμένη ξανά σε φιλώ. Δυνατός σαν του ήλιου το φως μ’ αγκαλιάζεις σφιχτά με τα μάτια ανοιχτά, με κοιτάς σαν δικό σου γλυπτό και κρατάει όλο αυτό μόνο ένα λεπτό! Όμως αυτή η στιγμή μας έγινε αστέρι και λάμπει για πάντα εκεί, είναι το φως της ψυχής μας και πλημμυρίζει με μια μουσική. Δυνατός σαν του ήλιου το φως μ’ αγκαλιάζεις σφιχτά με τα μάτια ανοιχτά, με κοιτάς σαν δικό σου γλυπτό και κρατάει όλο αυτό μόνο ένα λεπτό! | Un leggero venticello dal nord crea il brivido sulla tua pelle soffice e anche se esito per un attimo da innamorato ti bacio di nuovo. Forte come la luce del sole mi abbracci forte con gli occhi aperti, mi guardi come una tua scultura e dura tutto questo solo un minuto! Pero' questo nostro momento e' divenuto una stella e splende per sempre la' su, e' la luce della nostra anima e si allaga con una musica. Forte come la luce del sole mi abbracci forte con gli occhi aperti, mi guardi come una tua scultura e dura tutto questo solo un minuto! | |
hrakleitos © 15.10.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info