Четири и четири
Τέσσερα τζιαι τέσσερα γίνουνται οκτώ
τεσσέρα παλικάρκα πάσιν στον πόλεμον.
Στο δρόμον που πααίνασιν μα επεινάσασιν
τζι' εκάτσασιν να φάσιν τζιαι εδιψάσασιν.
Γυρεύκουν νά ’βρουν βρύσην απάνω στο βουνόν
τζ’ ήβρασιν έναν λάκκον των εκατόν ορκών.
Eρίψαν το λαχνίν τους πκοιός έν’ να κατεβεί
τζι' έπεσε ο κλήρος παστό μιτσήν παιδίν.
Δέστε με αδέρφκια μου τζι’ εγιώ να κατεβώ,
μες στο ερημολάτσιν να φκάλω το νερόν.
Tζιαι τότες τα αδέρφκια του τον σφικτοδέσασιν,
μες στο ερημολάτσιν τον κατεβάσασιν.
Eφκάρτε με αδέρφκια μου γιατ’ ήβρα το νερόν
έν’ κότσινον τζιαι μαύρον μα τζιαι φαρματζιερόν.
Ώσπου να τον τραβήσουσιν τζιαι να τον φκάλουσιν
οι όφεις τζιαι τα φίδκια τον μισοφάασιν.
Να πείτε της μανούλας μου στα μαύρα να ντυθεί
γιατί τον γιον της τον μιτσήν εν θα τον ξαναδεί.
Четири и четири јесу осам
Четири јунака иду у рат.
Док су ишли, огладнеше,
па су сели да једу, али су и ожеднели.
Потражили су извор високо у планини
и нашли су једну јаму од стотинак хвати.
Бацили су коцку који ће од њих сићи
и судбина је хтела да то буде најмлађи.
Вежите ме, браћо моја, и ја ћу се спустити,
у пусту јаму да донесем воде.
Тада га браћа чврсто везаше,
и спустише га у јаму.
Извуците ме, браћо, јер сам пронашао воду
Црвена је, мутна и затрована.
Док су га извлачили
змије и гује су га скоро свог изјеле.
Када се вратите у отаџбину
поједите и попијте за моју душу,
и кажите мојој мајци да обуче црнину,
јер свог најмлађег сина неће више видети.
τυχερούλα © 16.10.2012