Пут
Όποιο δρόμο και αν πήρα
πάντα μ’ έφερνε εδώ.
Το `χει η δική μου η μοίρα
να ξεφεύγω δεν μπορώ
Όποιο δρόμο και να πήρα
η κατάληξη η γνωστή
μπρος τα πόδια σου να κλαίω
πάλι σαν μικρό παιδί.
Μην τα κοιτάς
τα μάτια μου μη τα κοιτάς
γιατί τελειώνει ο χρόνος μου
και μένω πάλι μόνος μου.
Μην τα κοιτάς.
Μη μου μιλάς,
μη κουραστείς να μ’ αγαπάς
εσύ είσαι ο μόνος δρόμος μου
εσύ είσαι ο πόνος μου.
Μη κουραστείς να μ’ αγαπάς.
Όποιο δρόμο και να πήρα
τη δικιά σου την οδό
έγραφαν όλοι οι δρόμοι
να ξεφύγω δεν μπορώ
Όποιο δρόμο και να πήρα
πάντα νύχτωνα εδώ
στο δικό σου μονοπάτι
πάλι θα ξημερωθώ
Којим год путем да кренем,
увек ће ме овамо довести.
Таква ми је судбина,
не могу је избећи.
Којим год путем да кренем,
крај ми је познат,
пред твојим ногама ћу плакати
опет као мало дете.
Не гледај ме
у очи, не гледај
јер се моје време завршава
и опет остајем сам.
Не гледај.
Ћути,
немој да ти је љубав тешка,
ти си ми једини пут,
ти си ми једини бол.
Немој да ти је љубав тешка.
Којим год путем да кренем,
сваки се зове
по твојој улици,
не могу да избегнем.
Којим год путем да кренем,
увек ноћ проведем овде,
на твојој стази
поново чекам јутро.
τυχερούλα © 17.10.2012