Невидљиве границе
Πάλι ύπνος δε με πιάνει
και στους δρόμους έχω βγει
νιώθω πως θα με τρελάνει
της σιωπής σου η κραυγή
Μοιάζει έρημη η πόλη
όπως μέσα μου η ψυχή
πού χαθήκαν τώρα όλοι
και αρχίζει κι η βροχή
Βρέχει έξω βρέχει πάλι
ψάχνω κάπου να κρυφτώ
νιώθω ξαφνικά μια ζάλη
κι ένα δάκρυ μου καυτό
Αόρατα σύνορα μπροστά μου
μέσα στο μυαλό και στην καρδιά μου
μας χωρίζουνε και δεν βρισκόμαστε
Αόρατα σύνορα μα όμως
ένας της αγάπης είναι ο δρόμος
και στα λάθη μας παγιδευόμαστε
Οπου πάω νιώθω να’σαι
κάπου δίπλα μου εσύ
λες και κάτι να φοβάσαι
σαν μια έκπληξη μισή
Το αμάξι μου γκαζώνω
και το άδειο μου μυαλό
βγαίνω έξω απ’το χρόνο
κι όπως νιώθω σου μιλώ
Βρέχει έξω βρέχει πάλι
ψάχνω κάπου να κρυφτώ
νιώθω ξαφνικά μια ζάλη
κι ένα δάκρυ μου καυτό
Αόρατα σύνορα μπροστά μου
μέσα στο μυαλό και στην καρδιά μου
μας χωρίζουνε και δεν βρισκόμαστε
Αόρατα σύνορα μα όμως
ένας της αγάπης είναι ο δρόμος
και στα λάθη μας παγιδευόμαστε
Опет не могу да заспим
И изашао сам на улицу
Осећам да ће ме излудети
Врисак твоје тишине
град делује пуст
Као и унутар моје душе
Где су сада нестали сви
А почиње и киша
Напољу пада киша, опет пада
Тражим негде да се сакријем
Изненада осећам да ми се врти у глави
И једну топлу сузу
Невидљиве границе су преда мном
У мојој глави и мом срцу
Нас одвајају и не можемо да се сретнемо
Невидљиве границе, али
један је пут љубави
И заробљени смо у нашим грешкама
где год да одем, осећам да си
Негде поред мене ти
Као да се плашиш нечега
Као једно половично изненађење
Дајем гас до краја у колима
И у глави
Идем ван времена
И причам ти шта осећам
Напољу пада киша, опет пада
Тражим негде да се сакријем
Изненада осећам да ми се врти у глави
И једну топлу сузу
Невидљиве границе су преда мном
У мојој глави и мом срцу
Нас одвајају и не можемо да се сретнемо
Невидљиве границе, али
један је пут љубави
И заробљени смо у нашим грешкама
anchee89 © 27.10.2012