Не питај ме
Μη με ρωτάς για πού τραβάω
μη με ρωτάς για πού τραβώ
έχω το πόνο μου και πάω
μονάχος μου για το χαμό.
Μη με ρωτάς γιατί είμαι μόνος
και σε κανένα δε μιλώ
είναι αβάσταχτος ο πόνος
κι ο δρόμος μου μοιάζει βουνό.
Δεν μπορεί, όλα τα καλά να ‘ναι δοσμένα
δεν μπορεί, όλα τα καράβια βουλιαγμένα
δεν μπορεί, όλες οι αγάπες να ‘ναι ψέμα
και τίποτα, τίποτα, τίποτα για μένα.
Μη με ρωτάς εγώ δεν ξέρω
μη με ρωτάς τι να σου πω
ίσως για όλα εγώ φταίω
ίσως για όλα φταίω εγώ.
Δεν μπορεί, όλα τα καλά να ‘ναι δοσμένα
δεν μπορεί, όλα τα καράβια βουλιαγμένα
δεν μπορεί, όλες οι αγάπες να ‘ναι ψέμα
και τίποτα, τίποτα, τίποτα για μένα.
Не питај ме куда сам пошао,
не питај ме куда сам пошао,
тешко ми је и сам
одлазим бестрага.
Не питај ме зашто сам усамљен
и не причам ни са ким,
бол је неиздржив,
а пут ми изгледа непроходним.
Није могуће, сва добра су већ подељена,
није могуће, сви бродови су потонули,
није могуће, све су љубави лажне
и ништа, ништа, ништа нема за мене.
Не питај ме, ја не знам,
не питај ме, шта и да ти кажем,
можда сам за све ја крив,
можда сам крив ја за све.
Није могуће, сва добра су већ подељена,
није могуће, сви бродови су потонули,
није могуће, све су љубави лажне
и ништа, ништа, ништа нема за мене.
τυχερούλα © 03.11.2012