Amami | ||
Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ’ όλα αυτά Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό Να περπατάμε χέρι χέρι ως το πρωί Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η. Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί σ’ ακούνε την νύχτα αυτή παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί | Amami, per stare qui ad un angolo Per guardarci come se fosse festa, primo dell'anno Tienimi in braccio forte perche' mi ha preso molto il sette a meno che io ho detto il: vieni, in tutto questo Magari sara' il mio cuore melagrana fortunata per regalartela e sgocciola un sacco d'amore Sui cuscini e sul tappeto mi dimentico e mi dirai molto anche se la paura fara' un buco nell'acqua Per camminare mano nella mano fino alla mattina le rotaie del tram qualcosa sanno, non puo essere gli anni vanno via, passano presto e ritornano con ricordi piccoli i nomi che tutto centrano dentro Amami con tutti i miei sbagli in fila al cinema incolla il tuo corpo al mio dolcemente il mondo non e' ideale, e' solo dato in prestito per il viaggio per poter fare sogni il singolare Parlami a mezzogiorno, la sera e la mattina all'improviso, al breve black out della corrente e finche' ritorna la luce, questa parola la piu' segreta ci vedra' aprire una porta sulla vita Amami, io me stesso, ti cercavo da per tutto e intanto colpe e resistenze mi davano appuntamento da i miei piu' cari ai meno e dalla mia tana al "da nessuna parte" ci siamo ritrovati nel mezzo del tempo Amami, per stare qui ad un angolo Per guardarci come se fosse festa, primo dell'anno Parlami piano all'orecchio perche' ti sentono questa sera i miei vecchi sogni che per anni erano nascosti | |
hrakleitos © 05.11.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info