Amami

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ’ όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί σ’ ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί


Amami, per stare qui ad un angolo
Per guardarci come se fosse festa, primo dell'anno
Tienimi in braccio forte perche' mi ha preso molto il sette
a meno che io ho detto il: vieni, in tutto questo

Magari sara' il mio cuore melagrana fortunata
per regalartela e sgocciola un sacco d'amore
Sui cuscini e sul tappeto mi dimentico e mi dirai molto
anche se la paura fara' un buco nell'acqua

Per camminare mano nella mano fino alla mattina
le rotaie del tram qualcosa sanno, non puo essere
gli anni vanno via, passano presto e ritornano con ricordi
piccoli i nomi che tutto centrano dentro

Amami con tutti i miei sbagli in fila
al cinema incolla il tuo corpo al mio dolcemente
il mondo non e' ideale, e' solo dato in prestito per il viaggio
per poter fare sogni il singolare

Parlami a mezzogiorno, la sera e la mattina
all'improviso, al breve black out della corrente
e finche' ritorna la luce, questa parola la piu' segreta
ci vedra' aprire una porta sulla vita

Amami, io me stesso, ti cercavo da per tutto
e intanto colpe e resistenze mi davano appuntamento
da i miei piu' cari ai meno e dalla mia tana al "da nessuna parte"
ci siamo ritrovati nel mezzo del tempo

Amami, per stare qui ad un angolo
Per guardarci come se fosse festa, primo dell'anno
Parlami piano all'orecchio perche' ti sentono questa sera
i miei vecchi sogni che per anni erano nascosti

hrakleitos © 05.11.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info