Ho preso le strade del cielo

Να `χα δυο χέρια, δυο σπαθιά
να σε σκεπάσω αγάπη μου
να μη σ’ αγγίζει ο πόνος.
Να `μουν αητός, να `χα φτερά
για να σε πάρω μακριά
να μη σε βρίσκει ο χρόνος.

Έφυγ’ η μέρα μας πικρή
κι άρχισε να βραδιάζει,
μες στο τραγούδι το αίμα μου
κόμπο τον κό , κόμπο τον κόμπο στάζει.

Πήρα τους δρόμους τ’ ουρανού
τα σύννεφα κυνήγησα
μίλησα με τ’ αστέρια.
Έψαξα νότο και βοριά
για να σου φέρω τη χαρά
μα έμεινα μ’ άδεια χέρια.

Έφυγ’ η μέρα μας πικρή
κι άρχισε να βραδιάζει,
μες στο τραγούδι το αίμα μου
κόμπο τον κό , κόμπο τον κόμπο στάζει.


Avessi due mani, due spade
per coprirti amore mio
per non farti toccare dal dolore.
Fossi aquila, avessi ali
per portarti lontano
per non farti trovare dal tempo.

Fugge via il nostro giorno, amaro
e comincia ad annottare
nel canto il mio sangue
grumo a grumo gocciola.

Ho preso le strade del cielo
le nuvole ho inseguito
ho parlato con le stelle.
Ho cercato a sud e a nord
per portarti la felicità
ma son rimasto a mani vuote.

Fugge via il nostro giorno, amaro
e comincia ad annottare
nel canto il mio sangue
grumo a grumo gocciola.

giuseppina dilillo © 11.04.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info