Ho preso le strade del cielo | ||
Να `χα δυο χέρια, δυο σπαθιά να σε σκεπάσω αγάπη μου να μη σ’ αγγίζει ο πόνος. Να `μουν αητός, να `χα φτερά για να σε πάρω μακριά να μη σε βρίσκει ο χρόνος. Έφυγ’ η μέρα μας πικρή κι άρχισε να βραδιάζει, μες στο τραγούδι το αίμα μου κόμπο τον κό , κόμπο τον κόμπο στάζει. Πήρα τους δρόμους τ’ ουρανού τα σύννεφα κυνήγησα μίλησα με τ’ αστέρια. Έψαξα νότο και βοριά για να σου φέρω τη χαρά μα έμεινα μ’ άδεια χέρια. Έφυγ’ η μέρα μας πικρή κι άρχισε να βραδιάζει, μες στο τραγούδι το αίμα μου κόμπο τον κό , κόμπο τον κόμπο στάζει. | Avessi due mani, due spade per coprirti amore mio per non farti toccare dal dolore. Fossi aquila, avessi ali per portarti lontano per non farti trovare dal tempo. Fugge via il nostro giorno, amaro e comincia ad annottare nel canto il mio sangue grumo a grumo gocciola. Ho preso le strade del cielo le nuvole ho inseguito ho parlato con le stelle. Ho cercato a sud e a nord per portarti la felicità ma son rimasto a mani vuote. Fugge via il nostro giorno, amaro e comincia ad annottare nel canto il mio sangue grumo a grumo gocciola. | |
giuseppina dilillo © 11.04.2006 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info