Le nostre canzoni rebetiche(*) per la strada
Τη βραδιά που κάηκε η Σμύρνη
έφυγες καράβι τσακισμένο
κι έχει τώρα η φωνή σου μείνει
ματωμένη πάνω στο Αιγαίο
Χρόνια μού πληγώνανε τα νιάτα
τα ρεμπέτικά μας μες στη στράτα
σέρναν τη φωνή της εργατιάς
κι αναστέναζε όλος ο ντουνιάς
Σαν παραπονιάρικο ταξίμι
είναι το τραγούδι σου στ’ αγιάζι
κι όπως το σκυλί στο καλντερίμι
η φωνή σου κλαίει κι αναστενάζει
La sera in cui e' bruciata Smirne
sei fuggita nave sconquassata
e la tua voce adesso e' rimasta
sanguinante sul mare Egeo
Negli anni in cui sciupavamo la gioventu'
le nostre rebetiche per la strada
trascinavano la voce dei lavoratori
e tutto il mondo sospirava
Come una nenia lamentosa
e' il tuo canto nel freddo mattutino
e come il cane sul selciato
la tua voce piange e sospira
roberto patritti, roberto patritti © 12.04.2006