Сегодня вечером
Απόψε, φύγαν οι όλοι οι φίλοι, η πόλη, τα βουνά Απόψε, γίναν κάρβουνα και στάχτη τα υλικά Απόψε.. που γύρισες το πρόσωπο και αλλού κοιτάζεις πια Απόψε, απόψε... Θα ξεδιπλώσω ένα χορό Θα φτάσω ως τα αστέρια να πιάσω το άπιαστο μπορώ με του καημού τα χέρια να σε φιλήσω μια στιγμή με του χαμού το στόμα απόψε που έγινες φυγή και εγώ σε ψάχνω ακόμα Απόψε, μεσ’ τα χείλη ένα τσιγάρο ισορροπεί ψυχή μου ανισόρροπη και ψεύτρα μου αντοχή απόψε.. που έκαψες τον κόσμο μου και κάηκες μαζί Απόψε, απόψε... Θα ξεδιπλώσω ένα χορό Θα φτάσω ως τα αστέρια να πιάσω το άπιαστο μπορώ με του καημού τα χέρια να σε φιλήσω μια στιγμή με του χαμού το στόμα απόψε που έγινες φυγή και εγώ σε ψάχνω ακόμα		Сегодня вечером ушли все: друзья, город, горы. Сегодня вечером превратилась в угли и пепел материя. Сегодня вечером... когда ты отвернула лицо и в другое место смотришь теперь. Сегодня вечером, сегодня вечером... Я разверну один танец, доберусь до звёзд, достать недосягаемое могу печали руками, поцеловать тебя мгновенно утраты устами, сегодня вечером, когда ты подалась в бегство и я ищу тебя всё ещё. Сегодня вечером в губах сигарета приводит в равновесие мою душу неуравновешенную и мою лгунью-стойкость, сегодня вечером... когда ты сожгла мой мир и сгорела вместе с ним. Сегодня вечером, сегодня вечером... Я разверну один танец, доберусь до звёзд, достать недосягаемое могу печали руками, поцеловать тебя мгновенно утраты устами, сегодня вечером, когда ты подалась в бегство и я ищу тебя всё ещё.
Panselinos © 11.11.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info