Cesarea
Στους κήπους της Καισαριανής
σ’ έβγαζα για σεργιάνι,
όμως μας χώρισ’ η ζωή
νύχτα στου Μακρυγιάννη.
Σε μια αίθουσα σκοτεινή
φοιτητές δικάζουν.
Την πατρίδα μου κλαίω εγώ *
Ωωω!!
Στα πεζοδρόμια περνά
κόσμος και μας κοιτάζει,
μια φυλακή ο τόπος μας
και μας καταδικάζει.
*) "Εγώ" γράφει το ένθετο με τους στίχους.
Αντίθετα, σύμφωνα με το βιβλίο "Τα σπίτια
είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες" η
λέξη είναι "εδώ".
Nei giardini di Cesarea
ti ho portato a passeggiare
sebbene la vita ci abbia dato
una notte a Macrianni
In una sala buia
studenti giudicano
la mia patria piango io
Ooooh
Passa sul marciapiede
la gente e ci guarda
una prigione il nostro posto
e ci condanna
roberto patritti, roberto patritti © 14.04.2006