Cravată roz | ||
Άκουγα εσένα άκουγα κάτι σαν αντίο ή παράκουγα ύστερα είπες κι άλλα αλλά δεν άκουγα. Μονάχα θυμάμαι καθαρά μια ροζ γραβάτα άνοιξα την πόρτα, χάραζε. Τι να βρω να πω να σε συντάραζε είχα πάει μ’ άλλον μια φορά παλιά μα ούτε που ρώταγες ποτέ που πήγαινα. Ροζ γραβάτα φόραγες τότε που με χώραγες αγκαλιά μου και λαχτάρα ίδια πίναμε τσιγάρα. Ροζ γραβάτα κι έλιωνα με φιλί θα τέλειωνα την κουβέντα μας για πάντα με φιλί θα τα `γραφα όλα ροζ. Άλλαζε αιώνας άλλαζε μέσα μου βραχνό σκυλί που αλάλαζε. Όσα φέρνει ο χρόνος τα παράλλαζε πάντα η καρδιά πατώντας σταθερά μου `λεγε αγάπα. Άνοιξα την πόρτα κι έφυγα ύστερα από χρόνια λέω πως ξέφυγα. Λόγια που πληγώναν δεν πονάνε πια ήταν απάτη η ομορφιά που κάποτε πλήγωνα. Ροζ γραβάτα φόραγες τότε που με χώραγες αγκαλιά μου και λαχτάρα ίδια πίναμε τσιγάρα. Ροζ γραβάτα κι έλιωνα με φιλί θα τέλειωνα την κουβέντα μας για πάντα με φιλί θα τα `γραφα όλα ροζ. | Te auzeam pe tine, auzeam Ceva ca un adio sau auzeam greşit. Pe urmă ai spus și alte lucruri dar nu auzeam, Îmi amintesc clar doar o cravată roz. Am deschis ușa, se lumina de ziuă, Ce să găsesc să spun să te şocheze? Ieşisem cu altul o dată în trecut Dar nici nu întrebai vreodată unde mă duceam. O cravată roz purtai atunci când mă țineai, Îmbrățișarea și dorința mea, fumam aceleași țigări. O cravată roz și mă topeam, cu un sărut aș termina Conversația noastră pentru totdeauna Cu un sărut aș scrie totul roz. Se schimba secolul, se schimba În mine un câine răgușit care chelălăia. Tot ce aduce timpul Era întotdeauna schimbat de inimă Călcând ferm îmi spunea „Iubește!”. Am deschis ușa și am plecat, După ani zic că am scăpat. Cuvinte care răneau Nu mai dor Era o amăgire frumusețea pe care cândva o răneam. O cravată roz purtai atunci când mă țineai, Îmbrățișarea și dorința mea, fumam aceleași țigări. O cravată roz și mă topeam, cu un sărut aș termina Conversația noastră pentru totdeauna Cu un sărut aș scrie totul roz. | |
angelxirina © 13.11.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info