Gli ostaggi (Virvos)
Αγκομαχάει το τραίνο
Ομήρους φορτωμένο
Κορμιά σκελετωμένα
Ανθρώπινες σκιές
Με μάτια όμως φλογισμένα
Και με αδούλωτες καρδιές
Αγκομαχάει το μαύρο τραίνο
Και πνίγει τα μάτια μου αντάρα
Παιδάκι μου αγαπημένο
Κατάρα στον πόλεμο – κατάρα
Στο πρώτο το βαγόνι
Ο θάνατος ζυγώνει
Μα θα’ναι ενός ομήρου
Δε σκιάζει την καρδιά
Είναι τιμή, τιμή και δόξα
Να πέσεις για τη λευτεριά
Ansima il treno
Carico di ostaggi
Corpi scheletrici
Ombre di uomini
Ma con gli occhi ardenti
E il cuore indomito
Ansima il nero treno
E il turbamento mi offusca gli occhi
Amato figlio mio
Maledetta la guerra - maledetta
Sul primo vagone
La morte avanza
Sarà quella di un ostaggio
ma non gli fa tremare il cuore
E' onore, onore e gloria
cadere per la libertà
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 13.11.2012