Sarà colpa delle lune

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ


Nel misero albergo e tra le lenzuola più volte usate
in specchi senza memoria cominceremo dunque
scivolano i sogni nel sonno come i treni nella stazione
e nel tuo respiro ricerco qualche antico scenario

Sarà colpa delle lune ché sono così sola
sento come se invecchiassi di notte e restassi in debito con la vita
sarà colpa delle lune e molti mi considerano pazza
ché non faccio altro che cercare nel buoio magari qualcosa succeda
sarà colpa delle lune sarà forse colpa tua

Un raggio di luce attravera le griglie e cacella gli avvenimenti di ieri
come si intrecciano, dico, le storie e degli uomini i percorsi
nel misero albergo e tra le lenzuola più volte usate
in specchi senza memoria finiremo dunque

Sarà colpa delle lune ché sono così sola
sento come se invecchiassi di notte e restassi in debito con la vita
sarà colpa delle lune e molti mi considerano pazza
ché non faccio che cercare nel buio magari qualcosa succeda
sarà colpa delle lune sarà forse colpa tua

giuseppina dilillo © 14.04.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info