Sarà colpa delle lune
Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ		Nel misero albergo e tra le lenzuola più volte usate in specchi senza memoria cominceremo dunque scivolano i sogni nel sonno come i treni nella stazione e nel tuo respiro ricerco qualche antico scenario Sarà colpa delle lune ché sono così sola sento come se invecchiassi di notte e restassi in debito con la vita sarà colpa delle lune e molti mi considerano pazza ché non faccio altro che cercare nel buoio magari qualcosa succeda sarà colpa delle lune sarà forse colpa tua Un raggio di luce attravera le griglie e cacella gli avvenimenti di ieri come si intrecciano, dico, le storie e degli uomini i percorsi nel misero albergo e tra le lenzuola più volte usate in specchi senza memoria finiremo dunque Sarà colpa delle lune ché sono così sola sento come se invecchiassi di notte e restassi in debito con la vita sarà colpa delle lune e molti mi considerano pazza ché non faccio che cercare nel buio magari qualcosa succeda sarà colpa delle lune sarà forse colpa tua
giuseppina dilillo © 14.04.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info