Envy
Κατεβαίνω ξανά στην κόλασή σου.
Με τα πιο καλά μου ρούχα.
Με το πιο λαμπρό λευκό μου.
Να πονέσω τα μάτια σου.
Κατεβαίνω χορεύοντας κι αστράφτω.
Σε τρομάζω και το ξέρω.
Σε προγκάω κι ανάβω.
Κι εσύ το ξέρεις, καίω.
Κρατάς το ποτήρι σου άχαρα,
κοιτάζεις μα δε βλέπεις,
απορείς πώς είναι να ζει κανείς,
πώς είναι να θέλει,
πώς είναι να είναι.
Κοίταξέ με υπάρχω.
Άγγιξέ με, βλάκα, μόνο ζωή σου δίνω,
δε θα καείς.
Χορεύω, μωρό μου.
Κάνω όλα όσα δεν κάνεις.
Ζω όλα όσα φοβάσαι.
Τα όνειρά μου είναι χρωματιστά.
Στα όνειρά μου ποτέ δε θα παίξεις.
Χορεύω, χορεύω για μένα.
Χορεύω και σκηνοθετώ
την πρωινή σου ονείρωξη
και τις μελλοντικές σου αναμνήσεις.
Χορεύω, χορεύω, χορεύω...
I descend again into your hell.
With my best clothes.
With my brightest white.
To hurt your eyes.
I descend dancing and I glitter.
I scare you and I know it.
I jeer at you and I light up.
And you know it, I'm on fire.
You hold your glass uneasily,
you look but you don't see,
you doubt how it is possible for anyone to live,
how it is to want,
how it is to be.
Look at me, I exist.
Hug me, idiot, I'm only giving you life,
you won't burn.
I'm dancing, my baby.
I do everything that you don't.
I live all that you fear.
My dreams are coloured.
In my dreams you will never play.
I'm dancing, I'm dancing for myself.
I dance and I stage
your early morning wet dream
and your future remembrances.
I'm dancing...
cordobés © 16.11.2012