Un nuovo giorno (O. Ioannou)
Φιλάει τα μάτια μου το φως, καινούρια μέρα Και ένας ήλιος σαν μαγνήτης με τραβά Κράτα το χέρι μου μη φύγω στον αέρα Πες μου αν μείνω πως θα πάνε όλα καλά Βόλτα στη θάλασσα κι ένας καφές στο κέντρο Γεμάτη μέρα με όση χώρεσε ζωή Ξαπλώνω δίπλα σου γυμνός, πεσμένο δέντρο Δωσ’ μου ανάσες για να φτάσω ως το πρωί Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δε γυρίζω Η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό Ό,τι ξεχνάω, με κρατάει να συνεχίζω Δεν είμαι φύλλο, είμαι το ίδιο το νερό Τρώει κομμάτια η χαρά απο την λύπη Κόντρα στο φως, το σώμα γίνεται σκιά Μέσα στα χέρια σου ό,τι έχεις κι ό,τι λείπει Φόβος κι ελπίδα απο τα ίδια υλικά		Bacia gli occhi la luce, un nuovo giorno e un sole mi attira come una calamita Tienimi per la mano che non vada via col vento Dimmi che se rimango tutto andrà bene Una passeggiata al mare e un caffé in centro Un giorno pieno di tutta la vita che è riuscita a starci Mi stendo nudo accanto a te, albero crollato Dammi i tuoi fiati per farmi tirare fino al mattino Andiamo dove vuoi, basta che non torni indietro La nostalgia è una pietra al collo Ciò che dimentico, mi aiuta a proseguire Non sono una foglia, sono l'acqua in persona La gioia sbocconcella il dolore Controluce il corpo diventa un'ombra Sta nelle tue mani ciò che hai e ciò che manca Paura e speranza, la stessa sostanza
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 17.11.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info