I forget my troubles in the dawns
Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο
Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία
Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
μ’ ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι
Bάστα το νου, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα
I have no mask to wander in this carnival
only a fish net to harvest the cunningness of the sea
and the wealth of the silence
Take a good one, take a strong one, a gunshot sweet as sugar
and let the group in the back feel the violence of the paper-war
My thought is rubbish, I throw it away, I deny my logic
with an armenian woodworm, towards roads I never wanted
I forget my troubles in the dawns
Hold on your mind, hold on your mind, don't let it grin to the time
that made a clique with the pain and does not give up any sweetness to others
Pantelwolf © 20.11.2012