Akordeon | ||
Δάκρυ, στέμμα γυάλινο λάμπει στα χέρια σου Μες τ’ άγια χέρια σου δέκα θαύματα τον κόσμο χτίζουνε. Ήλιος, φως κρυστάλλινο κυλάει στα μάτια σου Μέσ’ τα δυο μάτια σου δυο καρδιές ηλεκτρικές ανθίζουνε. Μ’ ακορντεόν θα σου τραγουδάω άσμα καημών και ασμάτων μακρινών Μ’ ακορντεόν τις σιωπές θα σπάω μύθων παλιών και κρυμμένων στεναγμών. Κύμα, σήμα ουράνιο γλιστράει στο σώμα σου Στ’ άσπρο το σώμα σου πολιτείες μαγικές γυαλίζουνε | Łza, korona szklana lśni w twych dłoniach. W świętych dłoniach twych dziesięć cudów stwarza świat. Słońce, światło kryształowe krąży w twych oczach. W dwojgu oczach twych dwoje serc elektrycznych rozkwita. Z akordeonem będę ci śpiewał pieśń żalów i śpiewów dalekich. Z akordeonem będą ciszę kruszył dawnych mitów i lamentów ukrytych Fala, znak niebiański ślizga się po twym ciele. Na jasnym twym ciele magiczne krainy lśnią. | |
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 04.12.2012 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info