Akordeon

Δάκρυ, στέμμα γυάλινο
λάμπει στα χέρια σου
Μες τ’ άγια χέρια σου
δέκα θαύματα τον κόσμο χτίζουνε.

Ήλιος, φως κρυστάλλινο
κυλάει στα μάτια σου
Μέσ’ τα δυο μάτια σου
δυο καρδιές ηλεκτρικές ανθίζουνε.

Μ’ ακορντεόν θα σου τραγουδάω
άσμα καημών και ασμάτων μακρινών
Μ’ ακορντεόν τις σιωπές θα σπάω
μύθων παλιών και κρυμμένων στεναγμών.

Κύμα, σήμα ουράνιο
γλιστράει στο σώμα σου
Στ’ άσπρο το σώμα σου
πολιτείες μαγικές γυαλίζουνε


Łza, korona szklana
lśni w twych dłoniach.
W świętych dłoniach twych
dziesięć cudów stwarza świat.

Słońce, światło kryształowe
krąży w twych oczach.
W dwojgu oczach twych
dwoje serc elektrycznych rozkwita.

Z akordeonem będę ci śpiewał
pieśń żalów i śpiewów dalekich.
Z akordeonem będą ciszę kruszył
dawnych mitów i lamentów ukrytych

Fala, znak niebiański
ślizga się po twym ciele.
Na jasnym twym ciele
magiczne krainy lśnią.

Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 04.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info