Mi preoccupo

Ανησυχώ που δε μιλώ
και δε ζητώ κανένα
και απορώ που δεν μπορώ
να βρω στοργή για μένα

Δεν έχω φίλους για να πω
τι ψάχνω, τι γυρεύω
Κι αν τραγουδώ είναι γιατί
να κρατηθώ παλεύω

Όσα κι αν πω, δε φτάνουν πια
έμειναν τα όνειρα γιαπιά
να λυπηθώ, πες μου, για ποια
γι’ αυτή που δε μου είπε γεια

Ανησυχώ που περπατώ
και είμαι δυο κομμάτια
το ένα λέει "σ’ αγαπώ"
και με κοιτά στα μάτια

Το άλλο φεύγει και γυρνά
τα πίνει κι επιστρέφει
κι ό,τι γουστάρω το πατά
σχεδόν το καταστρέφει

Όσα κι αν πω, δε φτάνουν πια
έμειναν τα όνειρα γιαπιά
να λυπηθώ, πες μου, για ποια
γι’ αυτή που δε μου είπε γεια


Mi preoccupo che non parlo
e che non cerco nessuno
e mi stupisco che non poso
trovare dell' affetto per me

Non ho amici cui dire
cosa cerco, cosa voglio
e se canto è perché
mi sforzo di resistere

Per quanto dica, non arrivano più
i miei sogni sono rimasti alle fondamenta
soffrire, dimmi, per chi?
per quella che non mi ha detto "ciao"

Mi preoccupo che cammino
e sono diviso in due
una parte dice "ti amo"
e mi guarda negli occhi

L'altra se ne va e si volta
beve e ritorna
e ciò che mi piace lo calpesta
quasi lo distrugge

Per quanto dica, non arrivano più
i miei sogni sono rimasti alle fondamenta
soffrire, dimmi, per chi?
per quella che non mi ha detto "ciao"

Alessio Miranda © 14.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info