Dal quartiere (Fondas Ladis)
Απ’ τη συνοικία τα λεωφορεία
γέμισαν φανέλες κι αναμμένα μάτια
Σμάρι οι οικοδόμοι μπρος στη δημαρχία
στις γωνιές η νύχτα γίνεται κομμάτια
Κόκκινη πόλη μες στ’ αγιάζι
Βάλε τα ρούχα τα παλιά
Άρχισε να γλυκοχαράζει
στα λασπωμένα σου γιαπιά
Απ’ τη συνοικία μέχρι το λιμάνι
πάνω στους σκυμμένους ώμους του εργάτη
αίμα και τσιμέντο γίνονται χαρμάνι
χτίζεται η ζωή μας, θάνατο γεμάτη
Κόκκινη πόλη μες στ’ αγιάζι
Βάλε τα ρούχα τα παλιά
Άρχισε να γλυκοχαράζει
στα λασπωμένα σου γιαπιά
Gli autobus che arrivano dal quartiere
sono pieni di magliette e occhi ardenti
A sciami i muratori davanti al municipio
si frantuma la notte negli angoli bui
La città si fa rossa nel gelo dell'alba
Mettiti i vestiti vecchi
Ha incominciato ad albeggiare
nei tuoi cantieri fangosi
Dal quartiere fino al porto
sulle spalle curve del lavoratore
sangue e cemento fanno un miscuglio
si costruisce la nostra vita, piena di morte
La città si fa rossa nel gelo dell'alba
Mettiti i vestiti vecchi
Ha incominciato ad albeggiare
nei tuoi cantieri fangosi
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 23.12.2012