Ne živim više tu
Λες να περιμένουμε το φως άλλης μιας μέρας Ανοίγεις τα παράθυρα ν’ αλλάξει ο άερας Μα έσβησε η φλόγα το σπίτι σκοτεινό βαρέθηκα τα λόγια και φεύγω πρώτα εγώ Δε μένω πια εδώ σ’ έναν κόσμο γκρεμισμένο, Δε μένω πια εδώ κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω Μια ζωή κουράστηκα μαζί σου να παλεύω Φτάνει πια να έρχεσαι μονάχα όταν φεύγω Θα μείνω τώρα μόνη σε άλλη γειτονιά και ειν’ αυτός ο πόνος αρρώστια και γιατρειά Δε μένω πια εδώ σ’ έναν κόσμο γκρεμισμένο, Δε μένω πια εδώ κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω Δεν είναι η ζήλεια που μας χώρισε, δεν είναι αυτό που με πονά Είν’ η αγάπη που δε χώρεσε Τα πιο βαθιά μας μυστικά Δε μένω πια εδώ σ’ έναν κόσμο γκρεμισμένο, δε μένω πια εδώ κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω		Predlažeš da sačekamo svetlo još jednog dana otvaraš prozore da uđe malo vazduha Ali plamen se ugasio kuća je u mraku umoran sam od reči i ja ću prvi otići Ne živim više tu u ovom razrušenom svetu ne živim više tu ne znam ni kuda sam krenuo Umorilo me je da celog života s tobom bitke bijem dosta si više dolazila samo kad se spremam da odem Sad ću ostati sam u nekom drugom kraju i ovaj bol što osećam bolest je i lek Ne živim više tu u ovom razrušenom svetu ne živim više tu ne znam ni kuda sam krenuo Nije nas ljubomora rastavila nije to ono što me boli već ljubav koja nije mogla da podnese sve naše najdublje tajne Ne živim više tu u ovom razrušenom svetu ne živim više tu ne znam ni kuda sam krenuo
neraidaBGD, Ivana © 23.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info