Ne živim više tu

Λες να περιμένουμε
το φως άλλης μιας μέρας
Ανοίγεις τα παράθυρα
ν’ αλλάξει ο άερας

Μα έσβησε η φλόγα
το σπίτι σκοτεινό
βαρέθηκα τα λόγια
και φεύγω πρώτα εγώ

Δε μένω πια εδώ
σ’ έναν κόσμο γκρεμισμένο,
Δε μένω πια εδώ
κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω

Μια ζωή κουράστηκα
μαζί σου να παλεύω
Φτάνει πια να έρχεσαι
μονάχα όταν φεύγω

Θα μείνω τώρα μόνη
σε άλλη γειτονιά
και ειν’ αυτός ο πόνος
αρρώστια και γιατρειά

Δε μένω πια εδώ
σ’ έναν κόσμο γκρεμισμένο,
Δε μένω πια εδώ
κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω

Δεν είναι η ζήλεια που μας χώρισε,
δεν είναι αυτό που με πονά
Είν’ η αγάπη που δε χώρεσε
Τα πιο βαθιά μας μυστικά

Δε μένω πια εδώ
σ’ έναν κόσμο γκρεμισμένο,
δε μένω πια εδώ
κι ούτε ξέρω πού πηγαίνω


Predlažeš da sačekamo
svetlo još jednog dana
otvaraš prozore
da uđe malo vazduha

Ali plamen se ugasio
kuća je u mraku
umoran sam od reči
i ja ću prvi otići

Ne živim više tu
u ovom razrušenom svetu
ne živim više tu
ne znam ni kuda sam krenuo

Umorilo me je da celog života
s tobom bitke bijem
dosta si više dolazila
samo kad se spremam da odem

Sad ću ostati sam
u nekom drugom kraju
i ovaj bol što osećam
bolest je i lek

Ne živim više tu
u ovom razrušenom svetu
ne živim više tu
ne znam ni kuda sam krenuo

Nije nas ljubomora rastavila
nije to ono što me boli
već ljubav koja nije mogla da podnese
sve naše najdublje tajne

Ne živim više tu
u ovom razrušenom svetu
ne živim više tu
ne znam ni kuda sam krenuo

neraidaBGD, Ivana © 23.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info