Corrido de Emilano Zapata, 3
Το φεγγάρι κοιμάται
πάνω από τις πόλεις
ο θάνατος κοιμάται
στα ίσα μοιρασμένος
Μαζί με τους στρατιώτες του Ζαπάτα
κάτω από την ασπίδα της νύχτας
κρύβει ο ύπνος τη μοίρα του
σαν πάνω στο θυμό
γεμάτο συμφορές
Η φωτιά τον άγρυπνο αγέρα συμμαζεύει
αγέρα που ευωδιάζει
λίπος και μπαρούτι
ιδρώτα αρσενικό
Μπορασίτα Μπορασίτα
φεύγω από δω
για να σε λησμονήσω
La luna duerme
sobre las monturas,
La muerte amontonada
y repartida
yace con los soldados de Zapata.
El sueño esconde
bajo los baluartes
de la pesada noche su destino,
su incubadora sábana sombría.
La hoguera agrupa
el aire desvelado;
grasa, sudor
y pólvora nocturna.
... Borrachita
me voy
para olvidar ...
Avellinou © 23.12.2012