voices
Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε
κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας
σα μουσική, τη νύχτα, μακρινή, που σβήνει.
Ideal voices and beloved
of those who are dead or those who are
lost to us like the dead
Sometimes in our dreams they talk
sometimes in their thought the mind hears them
And with their sound for a moment return
sounds of the first poetry of our lives
like music, at night, distant, that dies off...
εν_λευκω_ © 23.12.2012