Ја, јак човек
Εγώ είμαι γιος της αστραπής,
κι είμαι τραγούδι της βροχής
και τ’ ουρανού δραπέτης...
Κι ήρθα πρωί μιας Κυριακής
να ζήσω πάθη μιας ζωής
στα βιαστικά σαν κλέφτης...
Και να εγώ ο δυνατός
μπροστά σου έγινα μικρός,
μπρος τη δική σου αγάπη...
Έριξα σώμα και καρδιά
μες του φιλιού σου τη φωτιά,
έγινα όλος στάχτη...
Εγώ έχω φίλους τα πουλιά
και ξέρω να πετώ ψηλά,
να ξεγελώ θανάτους...
Και να κερνάω τους καημούς
νερό και δάκρυ ποταμούς
να πίνουν άσπρο πάτο...
Ја сам син грома
И ја сам песма кише
И бегунац са неба
А дошао сам једног недељног јутра
Да проживим животне муке
У журби, као лопов...
И ево, ја, јак човек
Пред тобом сам постао мали
Пред твојом љубави...
Бацио сам тело и срце
У ватру твојих пољубаца
Цео сам се претворио у пепео...
Мени су птице пријатељи
И умем да летим високо
Да преварим смрт...
И да частим бол
Воду и реку суза
Да попије на искап...
anchee89 © 23.12.2012